Comenius serüveni vol.2 :)

Gelelim ikinci güne.. Aman Allah’ım daha ikinci günde miyim? Yazacak ne kadar çok şey varmış! Sanırım bundan sonraki her gün bu kadar yoğun olmayacak ama, ne de olsa ilk zamanlar her zaman en zordur. Dünyaya yeni gelen bir bebek gibi, her şeye sıfırdan başlamak, adapte olmak, gördüğün her ağaca bile şaşırmak olaylı bir şey. İkinci günüm o yeni doğan bebeğin –biraz hızlıca da olsa- yürümeye başlaması gibi bir şey.. Pek koşturmacalı ve olaylı geçti yine. Aman Allah daha büyük dertler vermesin diyorum yine de, olacak böyle şeyler elbet, yürümek yeni başlayanlar için pek de kolay değil nasıl olsa..

Ve Comenius serüveni başlar...

Eveet! Bir gün bana Almancı olacaksın deselerdi tek cevabım “Allah korusun!” olurdu. Yok ama, gerçek oldu. Neyse ki geçici. Evet. Geçici. Almanya’dan öğrendiğim ilk şey “yalnızlık” oldu. Anlaşılan bu, gurbetin ilk kuralı. Şimdiden geri saymaya başladım: kaldı 33 hafta! :)

Uçakta

Ben baştan başlayayım anlatmaya.. Hem meraktan ve endişeden kıvranan ailem ve can arkadaşlarım için,hem de unutmamak için bir bir anlatayım her şeyi. 10 Eylül’de havaalanına geldim. Fakat ondan önce uçak faslı var elbet..